අයෝම පුරුෂයා -bodybuilder

මට මගේ සිරුර ගැන එතරම් පැහැදීමක් නැත.ඉදිරියට නෙරා ඇති තඩි බඩ ගෙඩිය දකිනා කල, මට මා ගැනම සිනා පහළ වේ.

" ඔය කෙහෙල්මල් බඩ ගෙඩිය අඩු කර ගන්න මොනා හරි කරන්නෝ අනේ...."

මගේ ආදරණීය බිරින්ඳෑගෙන් නිරතුරුව නැගෙන චෝදනාවෙන් මගේ කන් අඩි පදන් වී ඇතුවාට සැකයක් නැත.

සෑම මොහොතකම බිමට කඩා හැලෙන්නට වෙර දරන මේ පත ශරීර කූඩුව අතැර, ඒ වෙනුවට අයෝම පුරුෂයෙකුගේ වැනි හැඩි දැඩි මස් පිඬුවලින් නෙරා ආ සෞඛ්‍යය සම්පන්න සිරුරක් ලබා ගන්නට ව්‍යායාම කල යුතුයැයි අවසානයේදී මම තීරණය කලෙමි. මගේ තරබාරු සිරුර ප්‍රදර්ශණය කරමින් නගරයේ වීදි පුරා දිව යෑමට හෝ ඇවිදීමට මට කිසිදු ආශාවක් නැත. එය සැබවින්ම හිපපොටේමසෙකුට ඇඳුම් අන්දවා ඌ නගරයට මුදා හැරියා හා සමාන වනු ඇත. එනිසාවට , නිවසට වී හොර රහසේ කරන ව්‍යායාම වලට යොමු වීමට තීරණය කලෙමි.

අඟල් 33 ක ඉඟක්..සිහින් ඉදිරියට නෙරා ආ පපුවක්...කළු ගල් මෙන් ශක්තිමත් බාහු...මෙන්ම අශ්වයෙකුගේ මෙන් ශක්තිමත් කලවා මට සිහිනයක්ම විය.ඒ සිහිනය සැබෑ කරවීමට නම් බර උසුලන ව්‍යායාම කට්ටලයක් මිළදී ගත යුතුවේ. කිසිදු ලෝබ කමක් නැතිව මගෙ බිරින්ඳෑගෙ වචනයෙන් කියන ඒ " යකඩ ගොඩ " ගෙන ඒමට සෑහෙන මුදලක් වියදම් කලෙමි. ඇණවුම් කල "යකඩ ගොඩ " මගේ ගේ දොරකඩ දමා ඔවුන් යන්නට ගියේය. සෙමින් නමුත් අමාරුවෙන් වුව ඒ සියල්ල පහත මාලයේ කාමරයක් තුලට ඇද ගන්නට මට සවස් වරුවම ගතකලෙමි. ඉන් පසුව ඒ දෙස බැලීමත් මට ප්‍රිය විය. හන්දි පුර දිවෙන වේදනාව මැද ආශාවෙන් එදෙස බලාගෙන මගේ සිහින අයෝම පුරුෂයාව සිහියට නගා ගත්තෙමි.

සෙනසුරාදා හිමිදිරියේම මම පෝෂ්‍යයදායි ආහාරවෙලාක් ගැනීමට සිතා...පෑන් කේක් 10ක්, සොසේජර්ස් සමඟ බිත්තර 5කුත් , කිරි බෝතලයකුත්, පැණි කොමඩු ගෙඩියකුත් ආහාරයට ගත්තෙමි. කුස පිරුනෙන් ඒ සියළු පෝෂක කොටස් විටමින්, ප්‍රෝටීන් හෝ කාබෝහයිඩ්‍රේඩ් වී සිරුර පුර පැතිර යාමට වේලාව උවමනා නිසා පැයක් පමණ ඇල වී ඉන්නට සිතුවෙමි. මා අවදි වූයේ පැය කීපයක් ගතවී දහවල් ආහාරයද සූදානම් වූ පසුවය. එදින මගේ ව්‍යායාම කිරීමට කාලයක් තිබුනේ නැත.

ඊ ලඟ දවසේ සවස් භාගයේදී මම ජීවයෙන් උතුරා යන සෑම අයෝම පුරුෂයෙකුම ප්‍රියතම අංගයක් වන " බෙන්ච් ප්‍රෙස් " කිරීමට පටන් ගත්තෙමි. මා කොපමණ බරක් ඉසිලිය යුතුද ? නොදන්නෙමි. රාත්තල් 340 ක බරක් ඉසිලූ මල්ලව පොර ශූරයෙකු ගැන මම අසා තිබුනෙමි. මමත් එතරම්ම ශක්තිමත් බව සිතා බර උසුලනය එහි ආධාරකය මත තබා සීරුවට රාත්තල් 250 ක බර ඒ මත දැමුවෙමි. අනතුරුව බංකුවේ දිගාවී බර ඔසවනය දෑතින් ඔසවා මගෙ සිහිනයේ වූ " අයෝම පපුව " වර්ධනය කර ගැනීමට සැරසුනෙමි.

ගල් පර්වතයක් ඔසවන්නා සේ නොසෙල්වෙන ගතිය ගැන පුදුම වෙමින් එය ආධරකයෙන් ඉවතට ගත්තෙමි. ඒ සමඟම උසුලාගත නොහැකි බරින් , මරණ බය දැනී ඒ දැවැන්ත " යකඩ ගොඩ " මගේ සිරුර පොඩි කරමින් ඇද වැටීම වලකන්නට සෑම උත්සාහයක්ම ගත්තෙමි. බර එක පැත්තකින් ගලවා දමා අනෙක් පැත්ත බිමට දමන්නට හැකියාව ඇතත්, පොළොවට ඇද වැටෙන යකඩවල හඬින් නගරයේම ඉන්නාවූ සෙනඟ කැදවීමට තරම් ප්‍රබල හඬක් නැගෙනවා නියත බව දන්නා නිසාම හැකිව තිබුනේ නැවත වරක් එම බර උසුලනය ඉහලට ඔසවා ආධාරකය මත තැබීම පමණි. නැවතත් උත්සාහ කලෙමි. හැකිවූයේ යාන්තමට ඉහළට එසවීම පමනකි. එය සැනෙකින් යළිත් පපුව මතට කඩා වැටුනේය. සිරුර තැලී ඇතිවන වේදනාව තදින්ම දැනෙන්නට විය. ඉතිරිව තිබූ එකම විසඳුම සිහියට නගා ගත් මම රාත්තල් 250ක් බරැති යකඩ පොල්ල මගේ සිරුර දිගේ දෙපා දක්වා ගෙනගොස් අඩුම ශබ්දයකින් පොළොවට දැමූවෙමි.

ඉළ ඇට කූඩුව දත් කැක්කුම හැදුන කලෙක මෙන් වේදනා දුන්නේය. මගෙ උකුලෙන් සහ කලවා වලින් ලැබුන පණිවිඩ අනුව ඊ ලඟ දිනය වන විට මේ වේදනාව දෙගුණ තගුණ වන බව මම දැන ගත්තෙමි. හුස්ම ගන්නාවිට සිහින් නළා ශබ්දයක් පිට විය. හුස්ම හෙලන විට වෙව්ලන්නට වීමි.

මිනිත්තු 90 ක වැඩසටහන මෙලෙස ඉක්මනින් නවතා දැමීම ලැජ්ජාවක් සේ සිතූ මම ඉතිරි කාලය මාංශපේශී වර්ධනය පිළිබඳව සඟරා කියවන්නට වීමි. ඒ අතර තුර වරින්වර බර උසුලනයට පා පහරක් දෙන්නටද අමතක නොකලෙමි. එවිට එයින් නැගෙන ශබ්දයෙන් මා බර උසුලනවායි බිරිඳ අනුමාන කරනවාට සැකයක් නැත. අන්තීමේදී මම නාන කාමරයට යන්නට සිතූවෙමි.

" කොහොමද ව්‍යායාම....?හොඳට කෙරුවද...? " මගේ ආදරණිය බිරිඳ විමසයි.

" නියමයි.."  මම අප දෙදෙනාටම හඳුනාගත් නොහැකි " කීං " හඬකින් කීවේමි.

" ඔයා හොඳින් නේද...? "

" ඔව්..ඔව්...." මගේ හඬ පළඟැටියෙකුගේ වැනිය.

" පොඩ්ඩක් මහන්සියි...එච්චරයි..."

හීන් සීරුවේ එතැනින් මාරුවී නාන කාමරයට වැදුනෙමි.දිය නා අහවර වූ පසුව මගෙ හුස්ම ගැනීමේදී ඇතිවන හඬ තව දුරටත් පළුදු වූ සංගීත භාණඩයක් සිහිපත් කලේය.සිරුර කෙතරම් රිදුම් දුන්නද....මගේ දෙපා වර්ධනය කර ගැනීම සඳහා ඊ ලඟ දිනයේදීද ව්‍යායාම කිරීමට මම තීරණයක් කලෙමි.

ආඩම්බරයෙන් හද පුරවාගත් මම දිග හුස්මකින් පෙනහළු පුරවා ගත්තෙමි රාත්තල් 150 ක බරක් ගෙන මගෙ උර හිස මත තබාගෙන නැගී සිටින්නට උත්සාහ කලෙමි.බරත් සමඟම මාව පහලට ගියේය. නමුත් ඉහළටනම් නොඅවේය.අන්තීමේදී නැඟිට ගන්නට නොහැකි කමින් ඉදිරියට නැමුනෙමි. සිරුර පුරා දිව ගිය අධික වේදනවත් සමඟම මගේ දෙපා එකට නැවී කිහිළි තුර හිරවී තිබිණි. මෙලෙස සිටියහොත් වැඩි වෙලා යාමට මත්තෙන් මා මරණාසන්න වනු නොඅනුමානය.මම මහත් වෑයමෙන් පිටුපසට ඇද වැටුනෙමි. බර ඔසවනය මහා හඬක් නගමින් බිම ඇද වැටුන අතර බෙල්ල බර ඔසවනයේ වැදුනේය.

වතුර මලෙන් වැගිරෙන දිය දහරාව යට සිටගෙන මම මගේ ශරීර සුවතාව පරීක්ෂා කලෙමි. බෙල්ල හැරවීමට නොහැකියාවක් දැනෙයි.ඊ ලඟ දිනයේදී එය තව දුරටත් දරුණු වනු ඇත.මගේ පපුව මෙන්ම වැලමිට සන්දි හා මාංශපේශීද එකසේ රිදුම් දුන්නේය. පිටුපස තැලී ඇති සේ දැනේ.මහා වේදනාවකින් මුළු ඇඟම රිදුම් දේ..

" කොහොමද අද ව්‍යායාම....." බිරිඳ අසයි.

" හරිම මහන්සියි.."

" පව් ඔයා...අමාරුද...? ඇයි ඔයා අමාරුවෙන් ඇවිදින්නේ...."

" ඔයාට පිස්සුද...මට ඇති අමාරුවක් නෑ. මේ විදියට ඇවිදින්නේ බර උස්සපු හන්දා...."

මම ලැජ්ජාව වසා ගන්නට පිළිතුරු දුන්නේමි.

" අමාරුනම් ඕක නවත්තන්න.....නැත්තම් ඔයා ලෙඩ වේවී..."

" විකාර කියවන්න එපා....මම මේ හදන්නෙ අයෝම පුරුෂයෙක් වෙන්න කලින් ටිකක් විවේක ගන්න...."

" අයෝම පුරුෂයෙක්....." 

බිරිඳගේ ඇස් නළලට ලඟා වී ඇති වගක් පෙනේ.

" දවස් දෙකකට කලින් ඔයා ඔය යකඩ ගොඩ අරන් ආවේ බර අඩු කර ගන්න කියලා නේද.....දැන් ඔයා අයෝම පුරුෂයෙක් වෙන්නද හදන්නෙ.....? "

බිරිඳ දෙස රවා බැලූ මම දෑස පියාගෙන මගේ අයෝම පුරුෂ සිහිනයේ කිමිදුනෙමි..